Cupfighters Hertha E1 pakken tweede bekerwinst!‏

De beker, je kunt er heerlijke clichés op losgooien. Het is de kortste weg naar Europees voetbal, het zijn wedstrijden op zich etc. Maar wat het vooral was, was een koud en nat Breukelen waar de mannen naartoe moesten. Een flinke hoeveelheid regen gevallen in de nacht ervoor, een lekker grijs wolkendek: heerlijk bekerweer. Nadat Hertha E1 had aangemeerd bij sportpark Broekdijk-Oost en zich een weg had gebaand door het water richting het veld, werd er afgetrapt tegen tweedeklasser Breukelen E2. De E1 van Breukelen wist nipt te winnen van de E1'ers dus Hertha is aan zijn stand verplicht om dit winnend af te sluiten en om de kans om door te bekeren in leven te houden.

Maar wat vanaf het begin af aan duidelijk was, was dat het absoluut geen walk-over zou worden. En dat kwam door de spelopvatting. Waar in de eerste klasse het 'niet omschakelen' funest is, 'blonk Breukelen uit' in dat eigenlijk niet doen. Een spits (en soms nog wel eentje extra) werd steevast voorin gehouden, wat compact en aanvallend voetbal eigenlijk niet mogelijk maakte. Sander van Senten kwam wel een aantal keer door op rechts, maar dan werd de tegenaanval al snel gelanceerd richting de ruimte achter de Vinkeveense verdediging. Zo ook bij de 1-0 van Breukelen. Lange bal en enigszins gelukkig de bal achter Rens van der Moolen schuiven. Gelukkig antwoordde Hertha nog geen drie minuten later. Daan van Rossum schoot in tweede instant de bal achter de goede keeper van Breukelen. Melle van der Linden was in de eerste helft nog wel erg gevaarlijk als spits, maar meer dan schoten op doel werd het niet. Één ding was wel duidelijk: er zou even iets anders gedaan moeten worden in de tweede helft.

In de rust werd het Plan de Campagne doorgenomen: twee maatjes in de verdediging Tygo Woudstra en Sander, en later Alfie Irving en Melle, zouden de verdediging moeten verzorgen tegen die twee luie mannetjes voorin, Tijn Eekhoudt zou zich meer met de aanval gaan bemoeien. De druk van de Vinkeveners op de goal van de tegenstander werd daardoor flink opgevoerd en dat resulteerde in kansen en corners. Vooral het afstandsschot van Tijn dat via onderkant lat duidelijk achter de doellijn stuiterde, had dus een goal verdiend. Maar ook de zeer aanwezige Jaydi Smit en dus Melle hadden gevaarlijke acties maar ook dat gaf geen beweging op het scorebord. Zeven minuten voor tijd deed Mike van Boxtel dat wel. Een afgeslagen corner werd zonder nadenken achter de keeper geschoten. Gezien het feit dat de verdediging goed op orde was, werd een tegengoal eigenlijk niet meer verwacht, maar die kwam wel. Met slechts drie minuten te gaan moest Hertha op zoek naar de overwinning. En op de valreep werd het voor Hertha E1 nu eindelijk eens 'net wel' in plaats van 'net niet'. Jaydi werd diep weggestuurd door Mike en nam hem, heel verassend, in één keer op de slof met zijn zwakkere rechter. Technisch zeer fraai schoot de kleine linkspoot dus de bal onder de keeper door voor een 3-2 winst. Een mooie opsteker voor Jaydi, die na wat mindere wedstrijden de stijgende lijn weer te pakken heeft en tot de winterstop weer ouderwets verdedigingen tot wanhoop gaat drijven. Nog mooier, een opsteker voor het hele team om eindelijk eens aan de goede kant van de score te zitten.

Volgende week de uitwedstrijd tegen Olympia D/E1, waarmee nog een appeltje te schillen is na de 1-9 verliespartij van eerder dit seizoen. Gemotiveerd tot op het bot zullen de Herthanen er alles aan doen om een resultaat uit het vuur te slepen tegen de Hilversumse ploeg. Met de overwinning tegen Breukelen maken de Herthanen nog alle kans om door te bekeren!