Hardwerkende E1'ers krijgen te weinig in spannende derby‏

Eigenlijk de wedstrijd van het jaar, in ieder geval voor de Vinkeveners: 'Hertha-Argon' zorgt er altijd voor dat er iets extra's bovenkomt bij de Herthanen. Het gaf jarenlang altijd het gevoel dat Hertha tegen 'de grote broer' speelde, want vroeger kwamen E1-teams van Hertha in competities van Argons E2's en E3's. Dat is dit jaar anders want van zowel Argon als Hertha, stonden de E1's op het veld aan de Hoofdweg in Mijdrecht voor een competitiewedstrijd. Hertha's groei van de (kwaliteit van de) jeugdopleiding in één beeld gevangen, maar met nog meer ambitie voor de toekomst.

8.45 starten en dat dat voor het goede een kwartier te vroeg is, lieten de mannen eigenlijk wel merken. 2-0 achter na 10 minuten door een zeldzaam inschattingsfoutje van keeper Rens van der Moolen (hoogstwaarschijnlijk verblind door de laaghangende zon) en binnendoor uitverdedigen van de achterhoede. Daarna was het Rens die zijn foutje meer dan herstelde, want twee 'bijna-zekere' doelpunten werden door de topper onschadelijk gemaakt. Maar halverwege de eerste helft kwamen de Herthanen sterk terug en kwamen ze meer aan het voetballen onder leiding van de fenomenale Tijn Eekhoudt. Nadat in de vijftiende minuut de wat ongelukkig spelende Tygo Woudstra de bal bij Tijn wist te krijgen, werden de toeschouwers getrakteerd op een mooie steekpass naar Mike van Boxtel. Een koud kunstje voor de hardwerkende linksbuiten en de aansluitingstreffer was een feit. Niet veel later schoot Mike 1-op-1 met de keeper de bal richting goal, maar door de dauw vertraagde de bal enorm en bleef hij vlak voor de doellijn liggen. De attente Alfie Irving hielp de bal over de lijn en de slechte Vinkeveense start werd knap ongedaan gemaakt. Tot de rust zorgden de zeer ijverige verdedigers Sander van Senten, Jaydi Smit, Tijn en later ook Melle van der Linden dat er niet meer gescoord werd. Jaydi wist al dribbelend vlak voor rust nog een aanval in te leiden, maar Hertha's aanvoerder en tevens oud-Argonaut Daan van Rossum kon samen met Alfie er niet voor zorgen dat Hertha met een voorsprong de rust in ging.

In de rust werd benadrukt dat de mannen hier gewoon konden gaan winnen. Lever dezelfde strijd en dan gaat het heus lukken. Maar opnieuw zorgde een slechte start voor een achterstand van twee doelpunten. Even iets minder scherp en geconcentreerd en Argon liep uit naar 4-2, veelal door de bal naar voren te peren en kijken wat de aanvallers er van bakten. Hertha kwam strijdend tot verzorgder spel, iets wat uiteindelijk zal resulteren in kansen. Want na de 4-2 gingen de Herthanen absoluut niet bij de pakken neer zitten. Sander en Daan bleven onnoemelijk hard werken, Tijn gaf nog steeds hier en daar heerlijke balletjes en met de snelheid van Tygo is het altijd oppassen voor de tegenstander. Uit een kluts bleef de bal op 10 meter van de goal liggen voor Tijn en deze schoot overtuigend de 4-3 binnen. Jammer genoeg kwam daar snel een 5-3 overheen, maar gestreden werd er voor elke meter. Na de invalbeurt van Alfie sprintte hij redelijk sneaky op volle snelheid naar de goal en door de uitstekende voorzet van Daan was het Alfie die de 5-4 binnen poeierde. Alles op alles voor de gelijkmaker en vlak voor tijd leek deze nog te komen, maar het mocht niet baten. Zeer teleurgesteld in het resultaat, maar trots op de geleverde arbeid gingen de mannen terug naar Vinkeveen.

Het is erg zonde dat de mannen zichzelf net niet kunnen belonen met een tweede driepunter van het seizoen. Zowel tegen Nederhorst, Victoria als Argon waren de mannen erg dichtbij een overwinning. Want de ontwikkeling is goed te zien en uiteindelijk komt de beloning vast nog wel!