Hardwerkende E1'ers komen net tekort‏

Je kunt gekscherend zeggen dat de E1 qua ontwikkeling lijkt op de club Hertha zelf. Waar de club een stap naar voren maakt met de bouw van de nieuwe kantine en kleedkamers, heeft de E1 dit seizoen de stap gemaakt naar de eerste klasse. En dat gaat beide gepaard met hard werken en doen wat er binnen de mogelijkheden past. Iets wat aardig lukt en de progressie is duidelijk te zien: de kantine staat al mooi bovenop de oude kleedkamers, de E1 gaat steeds lekkerder voetballen. Spelersvader Krelis van der Linden werkt hard aan het dak, waar Melle van der Linden 2x25 minuten de beuk erin gooit binnen de lijnen, om maar een voorbeeld te geven.

Zaterdag 26 september was de tweede thuiswedstrijd in de competitie, tegen Nederhorst die nog geen wedstrijd hadden gewonnen. Onder heerlijke omstandigheden was het scheidsrechter Tibor Bregman die de wedstrijd in gang bracht, na het gebruikelijke handen schudden. We kunnen lang of kort praten over de eerste helft en een groot gedeelte van de tweede: het was het allemaal nét niet van Hertha-zijde. De eindpass van Hertha was niet op maat, terwijl de E1 qua spel ogenschijnlijk overwicht had. Mike van Boxtel, de van blessure-teruggekeerde Daan van Rossum en aanvoerder Alfie Irving werkten allen hard, maar konden net niet hun stempel drukken. Daan wist een paar keer goed door te komen, Mike wist bijvoorbeeld goed rechtsback Tygo Woudstra in scoringspositie te zetten, maar dus allemaal nét niet. Achterin hielden afwisselend Melle, Sander van Senten, Tijn Eekhoudt en Tygo het redelijk goed op orde, al was Nederhorst met continue lange ballen wel een plaag. De spits van Nederhorst speelde goed en scoorde twee keer uit zo'n lange bal van de keeper. 0-2 achterstand met rust.

In de rust werd besloten om de mouwen nog meer op te stropen, want in 25 minuten kan een hoop gebeuren. Vorige week was er bewezen dat er liefst vijf keer gescoord kan worden, dus waarom nu niet. En hoe frustrerend is dan die 0-3? Een afgeslagen corner wordt ingeschoten, topkeeper Rens van der Moolen duikt naar de rechterhoek, maar zeer ongelukkig gaat de bal via de voet van Tygo de linkerhoek in. Maar Tygo herstelde zich uitstekend, verdedigend maar ook opbouwend droeg hij goed zijn steentje bij. Ondertussen ook scheidsrechterswissel: D1'er Tibor, die uitstekend floot, moest zelf gaan voetballen (tegen Nederhorst zowaar) en werd vervangen door scheidsrechters-eindbaas Gerard van Boxtel. Waar er genoeg kansen waren op 1-3 en er veel verkeerde keuzes werden gemaakt door Hertha, werd het dus gewoon 0-4. Tygo verloor werkelijk één duel (onrechtmatig of niet) van zijn directe tegenstander en die schoot acht minuten voor tijd direct binnen. Ja, het was écht zo'n wedstrijd dat veel nét niet onze kant op viel.

Maar tekenend voor de mannen, was opnieuw de veerkracht die getoond werd en werd er volle bak voor een punt gespeeld. Nog geen minuut later was het uit een prima corner van Daan Alfie die feilloos binnen kopte. Toen begon er echt wat te leven en Nederhorst wist zich geen raad met de ontketende Vinkeveners. Weer een minuut later was het Daan zelf die scoorde en de goedgevulde Molmhoek ging achter de thuisploeg staan. Met nog twee minuten te gaan was het de tot dan toe onzichtbare Jaydi Smit die gewoon even een bal in de linkerbenedenhoek schoof. Zou het dan toch? Nee, de eindsprint kwam net te laat en 3-4 was het eindresultaat.

Zo wint ook Nederhorst en de rest wint van iedereen. Je kunt het een 'Mickey Mouse-competitie' noemen, maar dat betekent gewoon dat je volgende week weer kans hebt. Uit naar Victoria die verloren van Roda '23. Dus richting Loosdrecht, op jacht naar drie punten.