Hertha E1 sluit goed af tegen FC Breukelen‏

Poeh.. Dat viel echt niet mee de afgelopen weken bij de E1-toppers, want dat zijn het wel nog steeds. Er kan gesteld worden dat 'de klad' erin zit. En dan hoort de auteur al het cynisme van de lezer: er worden zeker geen verslagen geschreven wanneer er wordt verloren? Nou ja, verliezen is niet erg, maar het gaat dan vooral over de manier waarop. Want schrik niet 'lieve kijkbuiskinderen', de laatste competitieoverwinning dateert van 21 maart. We schrijven 16 mei, en op een redelijk goed verlopen toernooi in De Kwakel na (met medewerking van E2-topper Jaydi Smit) is sindsdien het spel wat de Vinkeveners op de mat leggen onherkenbaar mager. 3-6, 3-4, 2-8 en 0-6 nederlagen: dus Breukelen kon zijn borst gaan nat maken. De laatste competitiewedstrijd voor 8 E-spelers, dus werd van tevoren afgesproken om de beuk erin te gooien, onder leiding van aanvoerder Michel Passet, die de afgelopen weken het voorbeeld van onverzettelijkheid is gebleken.

Spits Mats Klinkhamer, jazeker trouwe E1-volger u leest het goed, was al vroeg op stoom op een druilerige Herthanello-zaterdagochtend. Na drie minuten was het Mats die een afgeslagen bal hard achter de kansloze keeper beukte: 1-0. Daarna ging het vrij snel: Mats schoot uit de kluts 2-0 binnen, Edje Eigen Doelpunt bracht de stand naar 3-0 en na een keurige steekbal van collega voorhoedespeler Niels Schoonderbeek was het Mats die koeltjes de bal naar de verre hoek stuurde voor en hattrick. Een erg ongekende luxe als je kijkt naar de afgelopen weken, maar uiterst verdiend.

Halverwege de eerste helft deed Breukelen wat terug uit een spaarzame aanval: de net van vakantie teruggekeerde Mees van Zijtveld toucheerde een afstandsschot ongelukkig en verdween zo achter keeper Andy Theijsmeijer die al in de andere hoek lag. Tijn Eekhoudt, gelukkig voor de E1-volgers volgend jaar nog in de E1 te bewonderen, speelde een puike wedstrijd vanuit 'centraal-achter' en stuurde Daan Plevier weg. Daan liet de bal lopen, leek de bal niet binnen te kunnen houden maar met een uiterste krachtsinspanning leverde hij een voorzet af op Cayden Hoekman, die eenvoudig binnen tikte. Dit was een opmaat voor een heerlijke aanval. Michel stoomde op, bracht Daan in stelling en vanaf daar speelde Hertha de 3:2-situatie uit als 'uit het boekje'. Daan speelde Cayden aan op rechts, die speelde de naar binnen gekropen Alfie Irving aan die dit buitenkansje binnen tikte.

6-1 ruststand. Wat een luxe. En er werd een plannetje gesmeed om hetzelfde enthousiasme te kunnen brengen in de tweede helft. Al liep het wat stroever aan het begin. Maar halverwege in de tweede helft was het Cayden die, na goed voorbereidend werk van Sander de Vries, ouderwetsch de bal binnen 'punterde'. Niet veel later kwam het plan ter uitvoering. Mats trok het tenue en de handschoenen van keeper Andy aan en Andy manifesteerde zich in de spits-positie. Dit sorteerde niet veel later effect, met een puntgave assist stelde hij Alfie in staat om de 8-1 te scoren. Kan het dan nog beter? Ja zeker! Na een mooie voorzet van Daan bracht Andy met buitenkant rechts de eindstand op het bord: 9-1!