Hertha E1 op karakter langs CSW E1

Krokusvakantie weer voorbij en dus worden de lange latten en snowboards weer ingewisseld voor de nopschoenen.. Gelukkig maar, want het leek wel een eeuwigheid geleden dat de toppers van Hertha E1 hun laatste wedstrijd speelden. Tegen, waarschijnlijk de sterkste ploeg in de competitie, 't Gooi E1 werd op het nippertje verloren, maar de Herthanen bewezen absoluut thuis te horen in de 1e klasse. Er werd goed gevoetbald en voornamelijk sterk verdedigd. Nieuwe ronde, nieuwe kansen en toen op de 7de maart z'n staart roerde, werd er afgetrapt op eigen Herthanello tegen buren CSW E1.

Dit werd enkel gedaan zonder Andy Theijsmeijer. De door ziekte gevelde keeper werd vervangen door F1-keeper Rens van der Moolen. In een redelijk slordige eerste helft was het vrij snel CSW dat de score opende via hun snelle linksbuiten, die 1-op-1 Rens wist te verschalken. Maar Hertha bleef positief en wist via spits Mees van Zijtveld zo nu en dan goed op te bouwen. Na een te lange dieptepass van Mees was het Daan Plevier die nog geloofde in deze kansloos ogende situatie. Door een foutje van de immens grote keeper, blokte Daan de bal en belandde deze zo voor de voeten van Cayden Hoekman en een leeg doel: 1-1. Dat was niet van lange duur, want de eerstvolgende corner werd de grootste veldspeler van CSW compleet vrijgelaten en na een ongelukkig getoucheerde pass door Tijn Eekhoudt was het opnieuw CSW dat scoorde en 1-3 maakte.

Vanaf dat moment ging Hertha erg aanvallend spelen, met de aanvallende Niels Schoonderbeek als achterhoede speler kwam er veel dreiging. Er kwamen enkele goede kansen via de sterk spelende Alfie Irving en later ook Mats Klinkhamer en Michel Passet. De grootste kans was voor Sander de Vries, die een schitterend opgezette aanval net voorlangs schoof. Door het aanvallende spel kwam er ruimte voor CSW en mocht Hertha zich gelukkig prijzen dat Rens met leeuwenmoed zijn goal verdedigde en vele kansrijke situaties wist te keren: klasse Rens!

Vlak na rust was het al 1-4 en leek de wedstrijd gedaan. Ondertussen was het Rens die zijn klasse moest tonen: in een 1-op-1 situatie leek het alsof hij voorbij werd gespeeld en een doelpunt moest incasseren. Niets was minder waar, want hoe hij het deed, deed ie het, en greep de bal die hem allang was gepasseerd zo van de voeten van de verbouwereerde CSW-aanvaller. Maar ineens begonnen de Herthanen uit een ander vaatje te tappen. Met een veerkracht en inzet die nog nooit eerder is vertoond op Herthanello wisten de E1-toppers zich via Mees, opnieuw Cayden en Daan vlak voor tijd op gelijke hoogte te brengen. Als kers op de taart was het Daan die vriend en vijand verbaasde door de corner in één keer in de korte hoek binnen wist te schieten en zorgde hij voor de beslissing: 5-4. Na het eindsignaal van de prima fluitende Gerard van Boksel barstte de vreugde in alle hevigheid los. Wat een toppers, wat een strijd en wat een gunfactor.

Wat een schitterend nieuws, opnieuw, voor SV Hertha. Een memorabele overwinning kan zo in het rijtje met het nieuws dat Hertha dit jaar nog over nóg een kunstgrasveld gaat beschikken.. Reken daar de verbouwde kantine en nieuwe kleedkamers bij en deze E1-toppers kunnen de komende jaren nog veel meer mooie wedstrijden spelen op Herthanello!